Tuesday, May 29, 2012

តើអ្នកនិពន្ធ​ចម្រៀងខ្មែរ​អស់ក្បាច់ឬនៅ?​

១- ដំបូង ខ្ញុំ​សុំទោស​ដល់បណ្តាអ្នកនិពន្ធ អ្នកគាំទ្រអ្នកនិពន្ធ អ្នកចម្រៀង អ្នកគាំទ្រអ្នកចម្រៀង និងអ្នក​ពាក់ព័ន្ធ​​ទាំង​អស់ផងដែលខ្ញុំ​ដាក់​ចំណង​ជើង​​អត្ថបទនេះរាង​ចាស់ដៃបន្តិច។ ខ្ញុំ​គ្មានចេតនា​នឹង​មើលងាយមើលថោកអ្នកទាំងឡាយ​ខាងលើនោះ​ទេ “ព្រោះយើង​ជា​ខ្មែរ​ដូចគ្នា” ហើយ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា​អ្នកទាំង​អស់​ដែល​ចង់មាន​មតិ​ នឹង​ប្រើពាក្យនេះ​​។ ចំពោះ​ចំណងជើង​អត្ថបទ​អាក្រក់​ស្តាប់​បែបនះ​ គ្រាន់​តែជា​ក្បួន​ទីផ្សារ (Marketing) ​របស់ខ្ញុំ​ ដើម្បី​ទាក់ទាញ​ឲ្យអស់​លោក​មក​អានប្រកាសនេះប៉ុណ្នោះ ព្រោះសូម្បី​តែខ្ញុំផ្ទាល់​​ក៏ឃើញ​ចំណង​ជើង​អត្ថបទ​​​នេះ​ហើយ​ ភ្ញាក់ផ្អើល​ និង​ឈឺចិត្ត ឈឺខួរ​ខ្លះដែរ។

២- ម្តាយខ្ញុំ​បង្រៀនថា បើ​គេ​ស្តី​ឲ្យកូន បន្ទោសកូន ក្នុង​ន័យ​ស្ថាបនា ក្នុង​ន័យ​ឲ្យកូន​កែកំហុស ក្នុង​ន័យ​ឲ្យ​កូន​ចម្រើន ទោះ​ជា​ពាក្យ​ប្រមាថ​ដៀល​ច្រាស់ឆ្អេះ​កូន យ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ កូន​មិនត្រូវ​ប្រើ​សេចក្តីក្រោធ​តប​ដោយកាយវិការ (វាយ) ឬតបដោយវាចារ​(ជេរ) ដែល​នឹងធ្វើឲ្យខាត​ប្រយោជន៍​ទៅ​គេ​វិញ​ជា​ដាច់ខាត​។ បើកូន​ពិត​ជា​ខឹង​គេមែន កូន​ត្រូវ​ខឹង​ដោយ​សេចក្តីពិចារណា ពិចារ​ណាថាម៉េច បើ​គេ​ជេរ​ថា “អាថោក” ​កូនត្រូវ​សួរខ្លួនឯង​ថា “តើ​អាត្មា​អញថោកមែនឬ ហើយ​ថោកត្រង់ណា? បើគេ​ជេរថា “អាមនុស្សគ្មានគំនិត” កូន​ត្រូវ​សួរខ្លួនឯងថា “តើអត្មា​អញគ្មាន​គំនិតមែនឬ ឬ​អន់​ត្រង់​ណា?” ។ល។ កូន​ត្រូវ​ចេះ​រៀនសួរ​ខ្លួនឯង ​រៀនឆ្លើយខ្លួនឯង ហើយ​តបទៅ​គេវិញ​ដោយ​​ការ​កែប្រែ​ខ្លួនឯង នោះកូន​នឹង​ចម្រើន ចៀសវាង​គេ​ជេរ​ គេ​ស្តី​ឲ្យ​ច្រំដែលៗ។
៣-ប្រធាន​បទ​ដែលខ្ញុំ​នឹងលើក​យក​មក​បរិយាយ​ថ្ងៃនេះគឺ “ចម្រៀងខ្មែរ​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន”។ នេះទើប​ជា​ចំណង​ជើង​អត្ថបទពិត​ដែលខ្ញុំ​ចង់​សរសេរ។
ខ្ញុំ​គិត​ថាប្រធានបទនេះ ប្រហែល​ជា​មិនថ្មីទេ ហើយ​ជឿថា មុខ​ជា​មាន​ការ​បកស្រាយ ការ​ឆ្លើយតបគ្នាទៅវិញទៅមក ឬអាច​បង្កើត​ជា​ជម្លោះ​ច្រើន​មកហើយដែរ រវាងភាគី​ខាង​គាំទ្រ និង​ភាគី​ខាង​ប្រឆាំង​ ដែល​តែង​តែត្រូវ​បាន​គេ​ហៅថា “ពួកអភិរក្សនិយម” នោះ។ ដូច្នេះ សម្រាប់ប្រធានបទនេះ ខ្ញុំនឹង​មិនលើក​ពី​ “ការចម្លងភ្លេងបរទេស” មក​និយាយទេ ព្រោះនាំវែងឆ្ងាយអន្លាយដូចស្ទឹង​។
ខ្ញុំជឿថា​ បើយើង​ចោទ​ពី​ការចម្លងភ្លេង​បរទេស​ មកធ្វើ​ជារបស់ខ្លួននោះ វា​ពិតជាថោកមែនហើយ តែ​អ្នកនិពន្ធបច្ចុប្បន្ននេះ​មួយ ផលិតកម្ម​នេះ​ពីរ តែង​តែ​​ការពារកំហុស​របស់ខ្លួន ដោយ​លើក​កំហុស​ទៅកាន់​​ក្រសួង ទៅកាន់អ្នកកុបពី​ថាសក្លែង​ក្លាយ ឬទៅ​កាន់អ្នក​ស្តាប់​ដែល​មិនជួយ​ទិញ​ថាស​​ដើម​ពី​ផលិតកម្មរបស់ខ្លួន ថាខ្លួន​រត់ថ្លៃចំណាយ​ថតបទថ្មី​មិនរួច ថាខ្លួន​គ្មាន​ដើម​ធំផលិត​បទ​ភ្លេង​ខ្លួនឯង ថាខ្លួន​ក៏​ចង់​សរសេរទំនុក​បទថ្មី​ដោយខ្លួនឯងដែរ តែបកប្រែគេ​វាស្រួលជាង ឬក៏ខ្លួន​ក៏​ចង់សរសេរទំនុកថ្មីឲ្យភ្លេង​ថ្មី​ដែរ តែអត់ចេះសរសេរភ្លេងក៏​យក​បទភ្លេង​គេមក ឬក៏​ខ្លួន​សុំតែមួយរស់ៗ ​សរសេរ​យក​តែលុយ ផលិតយក​តែមាន​ អី​ជាដើម។ល។
រួចចុះទៅ​លើអត្ថន័យ​នៃបទចម្រៀង តើ​អស់លោក​អស់ក្បាច់ហើយឬ ដែល​សរសេរ​តែ​ស្នេហ៏ហឺត ស្នេហ៏ហៃ ស្នេហ៏ដូរអាច៍គ្នាស៊ី ដូរនោមគ្នាផឹក​ តែដដែលជាដដែលនោះ? តើក្នុងខួរក្បាលអស់លោកពិត​ជា​អស់​គំនិត​ត្រឹម​ហ្នឹង​ហើយឬ? ខ្ញុំ​ជឿថាអស់លោកជាអ្នក​និពន្ធពិតជា​លើកថា “បម្រើអារម្មណ៍អ្នកស្តាប់” ជាមិនខាន។ ខ្ញុំទាយ​ចិត្ត​អស់លោកត្រូវ​ណាស់​មែនទេ? ​
គួរ​ឲ្យអស់សំណើច​ដែល​ជំនាន់នេះមានមនុស្សធន់​​ដូច​ជា​អស់លោក ដែល​ជា​មនុស្ស​អត្មានិយមគិត​តែ​​លើក​កំហុស​ទៅកាន់អ្នក​ដ៏ទៃ គ្មាន​ទំនួល​ខុសត្រូវ​បែបនេះ។ បើអស់លោក​មិន​សរសេរ​អត្ថន័យ​ឲ្យ​តួប្រុស​តួស្រីងាប់ ឬ​ព្រាត់ប្រាស់និរាសគ្នានោះ​ តើពិត​ជាអស់​អ្នកស្តាប់​មែន​ឬ? តើក្រុម​អ្នក​ស្តាប់ពិត​ជាចូលចិត្ត​សាច់រឿង ឬអត្ថន័យចម្រៀង​កំសត់គ្រប់ពេល​ គ្រប់គ្នា​អញ្ចឹងមែនឬ? វាមិន​ខុសពី “អ្នក​កាប់ជ្រូក បន្ទោសអ្នកស៊ី អ្នកស៊ី​ថាមកពីគេកាប់ ទើប​គេ​ចេះតែស៊ីនោះទេ” ដល់ពេល​ចុងក្រោយតើបាប​ខ្លាំងជាអ្នកសម្លាប់ជីវិតគេ ឬអ្នកស៊ី? ហើយ​បើអង្គុយ​ចាំអ្នកស៊ីសាច់នាំគ្នា​ស៊ីបួស​អស់ក៏​ប្រហែល​ចាំដល់ផែនដីរលាយដែរ។
អ្នកនិពន្ធ​ដែល​ជោគជ័យ​មិនមែន​ជា​ការ​និពន្ធ​ទៅ​តាម​ទំនោរអារម្មណ៍អ្នក​អាន ឬអ្នកស្តាប់នោះទេ តែអ្នកនិពន្ធដែលជោគជ័យ​គឺ​ជា​ការ​ចេះ​វិជ្ជា​សណ្តំអារម្មណ៍ ឬ​ទាញ​អារម្មណ៍អ្នក​អានឬអ្នក​ស្តាប់ ឲ្យ​ស្លុង​អារម្មណ៍ជាមួយ​បទនិពន្ធរបស់ខ្លួន​បាន នោះទើប​ជាអ្នកនិពន្ធ​ពិត​ប្រាកដ។ ហើយ​នេះគឺ​ជា​ជោគជ័យ​ដ៏ធំធេង​របស់​អ្នកនិពន្ធ​ជំនាន់ដើម​​​​ ដែល​មានគ្រប់រសជាតិ គ្រប់បែប គ្រប់សណ្ឋាន ប្រកប​ដោយ​អត្ថរស និង​អត្ថន័យ​ជ្រាលជ្រៅ បន្កប់ខ្លឹម​សារ​អប់រំ ចិត្ត គំនិត និង​អភិវឌ្ឍន៍ ទោះ​អស់​លោក​ស្លាប់ទៅ​បាត់ តែស្នាដៃ​អស់លោកនៅ​តែបន្សល់ទុក​គួរឲ្យ​ស្ងប់ស្ងែង។
បើអស់​លោក​នៅ​តែសរសេរ​បទចម្រៀង​ឲ្យតួរ​ប្រុស​តួរស្រី​ស្រឡាញ់គ្នា​ដល់ស៊ីអាច៍ផឹកនោមគ្នា ឬក៏ដណ្តើមស្រី​ដណ្តើម​ប្រុស​គ្នា ព្រាត់ប្រាសគ្នា គឺដដែលនឹង​នៅ​តែ​ជាដដែល។ ហើយ​ស្នាដៃរបស់​អស់លោក៏​នឹង​ងាប់ទៅមុន​អស់​លោកជានិច្ច។ អស់​លោកគឺ​ជាអ្នកនិពន្ធ​ដ៏បរាជ័យ​ម្នាក់។
មួយវិញទៀត​ខ្ញុំ​ស្នើរដល់ផលិតកម្មទាំង​អស់ផងថា បើជ្រុលជាធ្វើខ្លួនថោក យកបទពីដើម​មក​ថត​សារថ្មីហើយ (ពិសេស ហង្សមាស) សូម​អាណិត​ស្រាវជ្រាវ​ចំណងជើង ទំនុកច្រៀង ឈ្មោះម្ចាស់សម្លេង ឬបើអាច ឈ្មោះអ្នក​សរសេរភ្លេង ដាក់បញ្ចូល​ឲ្យត្រឹមត្រូវផង តាមពិត​នោះមានគេ​ស្រាវជ្រាវឃើញច្រើន​ហើយ តែអស់លោក​គ្មាន​លុយ​បួន​​ដប់ដុល្លា ទិញពី​បណ្ណាគារ​មក​មើល​ក៏មិនដឹង ទើប​ចេះ​តែដាក់ចំណងជើង​ឲ្យខុស​នោះ នេះគេហៅថា ថោកជាន់ថោក។
បើ​អស់លោក​មានកំហឹង​នឹង​អត្ថបទនេះ សូមមើលកថាខណ្ឌទី២។
ចំណងជើង​បទថ្មីៗមួយចំនួន៖
  • ខ្លាចការពិត​ត្បិតមិនចង់បែក
  • ចាំអូនភ្លេចគេ ​ចាំបងប្រាប់ថាស្រឡាញ់
  • មិនហ៊ានប្រាប់ឲ្យបងស្អប់គេ
  • មិនចង់ឲ្យមានថ្ងៃស្អែកមកដល់
  • ធ្លាប់សន្យាហើយថាមិនធ្វើឲ្យអូនយំ
  • សុខៗគេសុំសង្សាវិញ
  • បើគ្មាននារីម្នាក់នោះបងស្នេហ៍អូនទេ
  • បើគ្មានគេបងនឹងស្រឡាញ់អូន
  • សុំមិនស្គាល់បងល្អជាង
  • បើបងស្នេហ៏អ្នកផ្សេងអូនធ្វើមិនបាន
  • ស្រឡាញ់មនុស្ស​ម្នាក់ខុសដែរឬ?
  • ហួសពេលដែលត្រូវ​បង​អើពើ
  • ដកចិត្តទុកសិទ្ធឲ្យគេថែអូន
  • ឈប់ទុកបងជាសង្សាអូន
  • ស្រឡាញ់អូនលែងខ្វល់ពីអារម្មណ៍អ្នកដ៏ទៃ
  • មិនហ៊ានស្រឡាញ់ព្រោះខ្លាចអូនឈឺចាប់
  • គ្មានបង អូនមានគេទៀតទេ
  • ព្រោះតែអូន បងក្បត់គេ
។ល។ គ្រប់ចំណងជើង សុទ្ធតែដូរអាច៍គ្នា។
បន្ថែម
  • បើកលុយ បើកលុយ
  • មកធើអី បើមកមិនផឹក
អានេះ រឹតតែចោលម្សៀតទៀត!
បានពីបង គូថខ្ចង