Thursday, December 13, 2012

កវី​និពន្ធ វ៉ោយ ហូរ បង្ហាញ​មុខ​ក្រោយ​ពី​លាក់​អត្ត​សញ្ញាណ​ប្រមាណ​៣០ឆ្នាំ​


121227_20a
លោក វ៉ោយ ហូរ ដែល​ដៅ​មុខ​វៀច​មួយ​ចំហៀង អង្គុយ​ជា​មួយ​ភរិយា និង​កូន​ប្រុស​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​នៅ​បាត់​ដំបង​។ រូបថត ស៊ូ វុទ្ធី
ភ្នំពេញ : ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​គេ​គិត​ថា​លោក​គឺជា​តា​ព្រលិត​ជួស​ជុល​ម៉ាញ៉េ​ទៀត​កវី​ដៅ​មុខ​មួយ​ចំហៀង​លោក វ៉ោយ ហូរ បាន​លើក​ឡើង​ថា​៖​«ពេល​នេះ​ខ្ញុំ​មាន​បទ​ចម្រៀង​សរសេរ​ប៉ារ៉ូល​ថ្មី​ចំនួន​១០០​បទ​ទុក​ជា​ចំណង​ដៃ​បញ្ជាក់​ថា ខ្ញុំ​នេះ​ពិត​ជា​កវី​ប្រភព​វោហា វ៉ោយ ហូរ ពិត​មែន​នោះ​»។
គេ​នៅ​ចាំ​បាន​ថា កវី​និពន្ធ​ជំនាន់​ចន្លោះ​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ១៩៦០-១៩៧០​រូប​នេះ​សម្បូរ​ទៅ​ដោយ​មនោស​ញ្ចេតនា​លន្លង់​លន្លោច​ស្រមើ​ស្រមៃ​ទៅ​តាម​ធម្មជាតិ​។​កវី​និពន្ធ​ជំនាន់​នោះ​គេ​បាន​ស្គាល់​ដូច​ជា​លោក គង់ ប៊ុនឈឿន ដែល​មាន​រហ័ស​នាម​ថា កវី​ម្ចាស់​ស្ទឹង​សង្កែ លោក​ម៉ាឡាពី លោក ស្វាយ សំអឿ និង​កវី​ប្រភព​វោហា វ៉ោយ ហូរ ជាដើម​។ ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​និពន្ធ​ទាំង​នោះ​អ្នក​និពន្ធ​ដែល​សម្បូរ​គំនិត​បែប​មនោស​ញ្ចេតនា​និយម​ជាប់​រណ្តំ​ពាក្យ​ពេចន៍​ហូរ​ដូច​ទឹក​នោះ​មាន​តែ​លោក វ៉ោយ ហូរ ម្នាក់​គត់ ដែល​ទទួល​បាន​ងារ​ជា​កវី​ប្រភព​វោហាសាស្ត្រ​មិន​ចេះ​រីង​ស្ងួត​និង​សរសេរ​បទ​ចម្រៀង​បាន​ច្រើន​ជាង​គេ​បង្អស់​ហើយ​បទ​ចម្រៀង​របស់​គាត់​ភាគ​ច្រើន​ច្រៀង​ដោយ​អធិរាជ​សំឡេង​មាស​លោក ស៊ីន ស៊ីសាមុត​និង​អ្នកស្រី​រស់ សេរីសុទ្ធា​។
ប៉ុន្តែ​ជា​អកុសល្យ​ក្រោយ​សម័យ​ប្រល័យ​ពូជ​សាសន៍​ប៉ុល​ពត​លោក វ៉ោយ ហូរ ក៏ដូច​ជា​អ្នក​និពន្ធ​និង​អ្នក​ចម្រៀង​លោក ស៊ិន ស៊ីសាមុត អ្នក​នាង​រស់ សេរីសុទ្ធា សុទ្ធ​តែ​ត្រូវ​បាន​គេ​អះអាង​ថា​បាន​ស្លាប់​នៅ​ក្នុង​របប​ប៉ុល​ពត​អស់​ហើយ​សូម្បី​តែ​ក្មួយ​របស់​លោក វ៉ោយ ហូរ ដែល​រស់​នៅ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ក៏​ធ្លាប់​អះ​អាង​ថា លោក វ៉ោយ ហូរ បាន​ស្លាប់​បាត់​ដែរ។
ស្រាប់​តែ​នៅ​ពាក់​កណ្តាល​ឆ្នាំ​២០១២​នេះ​ក៏​បាន​ផ្ទុះ​ឡើង​នូវ​វត្តមាន​បុរស​វ័យ​ចំណាស់​ម្នាក់​មាន​មុខ​ដៅ​មួយ​ចំហៀង ហើយ​បាន​អះអាង​ថា​លោក​ជា កវី ប្រភព​វោហា វ៉ោយ ហូរ ដែល​លោក​ទើប​តែ​ប្រែ​ជា​ដៅ​មុខ​មួយ​ចំហៀង​កាល​ពី​ឆ្នាំ​១៩៩៧​ខណៈ​ដែល​លោក​ងងឹត​ភ្នែក​ហើយ​ឲ្យ​ពេទ្យ​បក​ភ្នែក​ក៏​ប្រែ​ទៅ​ជា​យ៉ាង​នេះ​តែ​ម្តង​គឺ​ជាំ​មុខ​និង​វៀច​មុខ​មួយ​ចំហៀង​ដល់​ថ្នាក់​បាត់​បង់​ទម្រង់​មុខ​ដើម​តែ​ម្តង។​ប៉ុន្តែ​ការ​អះ​អាង​ថា ខ្លួន​ជា​កំពូល​កវី​និពន្ធ​នេះ មាន​មតិ​ជា​ច្រើន​បញ្ជាក់​ថា នោះ​ជា​ការ​បន្លំ​ខ្លួន​ដើម្បី​ផល​ប្រយោជន៍​ការ​ពិត​គាត់​គ្រាន់​តែ​ជា​ជាង​ជួស​ជុល​គ្រឿង​ម៉ាញ៉េ​ឈ្មោះ​ថា តា​ព្រលិត ខណៈ​ដែល​មុន​នេះ​គេ​ជឿ​ថា កវី វ៉ោយ ហូរ ពិត​ប្រាកដ​បាន​ស្លាប់​បាត់​ទៅ​ហើយ​ក្នុង​របប​ប៉ុល ពត​នោះ​។
ដើម្បី​បញ្ជាក់​ពី​ភាព​ចម្រូង​ចម្រាស​នេះ បុរស​មុខ​ជាំ​មួយ​ចំហៀង​ដែល​អះអាង​ថា​លោក​ជា​កវី​វ៉ោយ ហូរ នោះ​បាន​ប្រាប់​ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ ក្នុង​ជំនួប​ផ្ទាល់​នៅ​ក្នុង​គេហដ្ឋាន​របស់​លោក​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​អូរតាគាំពីរ សង្កាត់​ទួលតាឯក ក្រុង​បាត់ដំបង​ថា៖​«ខ្ញុំ​ចំណាស់​នេះ​ទៅ​ហើយ​អាយុ​៧៩ឆ្នាំ​ហើយ​ទៅ​និយាយ​កុហក​យក​ឈ្មោះ​គេ​(​វ៉ោយ ហូរ)​ទៅ​ប្រើ​តើ​បាន​ប្រយោជន៍​អី?»។ កវី​រូប​នេះ​បាន​បញ្ជាក់​នៅ​ចំពោះ​មុខ​កវី​និពន្ធ​មួយ​ចំនួន​ថា៖​«ការ​ពិត​ខ្ញុំ​នេះ​លោក វ៉ោយ ហូរ ម្ចាស់​ស្នាដៃ​បទ​ចម្រៀង​រាប់​រយ​បទ​ដែល​តែង​និពន្ធ​ឲ្យ​លោក​ស៊ីន ស៊ីសាមុត និង​អ្នក​នាង​រស់ សេរីសុទ្ធា​ច្រៀង​កាល​ពី​សម័យ​មុន​នោះ»។
លោក​បាន​បញ្ជាក់​ថា៖​«​បើ​ទោះ​ជា​ដឹង​ថា​បទ​ចម្រៀង​ខ្ញុំ​នៅ​តែ​មាន​ការ​គាំទ្រ​តែ​ខ្ញុំ​នេះ​មិន​ដែល​នឹក​ស្រមៃ​ចង់​ទៅ​អួត​ប្រាប់​គេ​ថា​ខ្ញុំ​នេះ​លោក​វ៉ោយ ហូរ នៅ​រស់​នោះ​ទេ! តែ​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​ចេញ​មុខ​នេះ​ក៏​ព្រោះ​តែ​មាន​ការ​ជំរុញ​ពីបង​ប្អូន​និង​មិត្ត​ភក្តិ​មួយ​ចំនួន​ដែល​គេ​ស្គាល់​ថា​ខ្ញុំ​នេះ​គឺ វ៉ោយ ហូរ គេ​សួរ​ថា ម៉េច​ក៏​ខ្ញុំ​មិន​ចេញ​មុខ​ឲ្យ​គេ​បាន​ដឹង​ថា​កវី​ប្រភព​វោហា វ៉ោយ ហូរ នៅ​រស់​?»។
ឆ្លើយ​តប​នឹង​ការ​ចោទ​សំណួរ​របស់​មហា​ជន​មួយ​ចំនួន​ថា ហេតុ​អ្វី​ប្រមាណ​៣០​ឆ្នាំ​ហើយ​លោក​មិន​ចេញ​មុខ​នោះ លោក វ៉ោយ ហូរ បាន​និយាយ​ថា៖
«​មាន​គេ​លើក​ឡើង​ថា​ខ្ញុំ​នេះ​ម៉េច​ក៏​៣០​ឆ្នាំ​ហើយ​មិន​ចេញ​មុខ​ទើប​តែ​ពេល​នេះ​បាន​ចេញ​ចង់​រក​លាភ​សក្ការៈ និង​ចង់​បាន​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​ខ្ញុំ​សូម​ប្រាប់​ថា​អ្នក​គិត​នោះ​ផ្ទុយ​ឆ្ងាយ​ពី​ចិត្ត​ខ្ញុំ​ដូច​មេឃ​និង​ដី​ខ្ញុំ​សម្រេច​ចេញ​មុខ​នេះ​ដូច​ខ្ញុំ​និយាយ​ខាង​លើ​អ៊ីចឹង​គឺ​មិន​ចង់​ទេ​តែ​ដោយ​មាន​ការ​ជំរុញ ហើយ​ក៏​មិន​នឹក​ថា​ខ្ញុំ​ចេញ​មុខ​ហើយ​មាន​គេ​និយាយ​ថា​ខ្ញុំ​នេះ​ជា​វ៉ោយ ហូរ ក្លែង​ក្លាយ​។ ខ្ញុំ​ក៏​ដឹង​ដែរ​ថា​មាន​គេ​និយាយ​ថា​ខ្ញុំ​នេះ​មិន​មែន​ជា​លោក វ៉ោយ ហូរ ដែរ ព្រោះ​ថា​មុខ​មាត់​ខ្ញុំ​ពេល​នេះ​មិន​ដូច​កវី​ប្រភព​វោហា​វ៉ោយ ហូរ មុន​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ​៧០​ដែល​បង​ប្អូន​បាន​ស្គាល់​នោះ​ទេ»​។
កវី​ដែល​ល្បី​ថា​មាន​ប្រពន្ធ​មិន​ក្រោម​១០​នាក់​ហើយ​ពេល​នេះ​កំពុង​រួម​រស់​ជា​មួយ​ប្រពន្ធ​វ័យ​ទើប​ជាង​៥០​ឆ្នាំ​រូប​នេះ​ក៏​បាន​អះអាង​ឲ្យ​ដឹង​ថា៖​«​ពេល​នេះ​ខ្ញុំ​វ៉ោយ ហូរ អ្នក​និពន្ធ​ជើង​ចាស់​ដែល​និពន្ធ​បទ​ចម្រៀង​បាន​ច្រើន​ជាង​គេ​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​និពន្ធ​សម័យ​មុន​ពេល​នេះ​ខ្ញុំ​បាន​សរសេរ​បទ​ចម្រៀង​ក៏​មិន​ក្រោម​១០០​បទ​ដែរ​ហើយ​ក៏​កំពុង​បណ្តុះ​បណ្តាល​អ្នក​ជំនាន់​ថ្មី​បន្ត​ដែរ​»។
លោក​ក៏​បញ្ជាក់​ថា​លោក​និពន្ធ​និង​បណ្តុះ​បណ្តាល​ដល់​អ្នក​ជំនាន់​បន្ត​នេះ​លោក​មិន​បាន​ទាម​ទារ​ប្រាក់​កម្រៃ​ទេ តែ​ការ​ខិត​ខំ​ពេល​នេះ​គឺទី១​បន្ត​អភិរក្ស​និង​អភិវឌ្ឍន៍​សិល្បៈ​ស្នាដៃ​សម័យ​មុន​ហើយ​ម្យ៉ាង​ដើម្បី​ជំនះ​ថា​លោក​ពិត​ជា​កវី​វ៉ោយ ហូរ ប្រាកដ​មែន​៕

Monday, July 16, 2012

សិស្សសាលាឱបថើបគ្នាក្នុងថ្នាក់ ដូចក្នុងភាពយន្ដ


    ទិដ្ឋភាពនៃសិស្សសាលាឱបថើបគ្នានៅចំពោះមុខមនុស្សជាច្រើននាក់ នៅក្នុងថ្នាក់រៀននេះ 
ត្រូវបានគេជឿថា ជាករណីដែលបានកើតមាននៅក្នុងខេត្រមួយ នៅភាគកណ្ដាលប្រទេស
វៀតណាម។


ទិដ្ឋភាពមួយនៅក្នុងខ្លីបដែលត្រូវបានថតនៅក្នុងថ្នាក់រៀង

រូបភាពនៅក្នុងខ្លីប បានបង្ហាញថា នៅក្នុងថ្នាក់រៀនមួយ ខណៈពេលចេញសំរាក សិស្សស្រី
និងសិស្សប្រុសមួយគូ បានអង្គុយលើភ្លៅគ្នា ឱបថើប និងស្ទាបអង្អែលគ្នានៅចំពោះមុខមិត្ត
ភ័ក្ដជាច្រើនដែលកំពុងប្រឡែងគ្នាលេងក្នុងថ្នាក់ក្បែរពួកគេ។ នៅពេលដឹងថា ខ្លួនត្រូវបានមិត្ត
ភ័ក្ដថត ពួកគេក៏រឹតតែបញ្ចេញសកម្មភាពខ្លាំងជាងមុន និងធ្វើដូចជាប្ដីប្រពន្ធនៅតែពីរនាក់។
អានបន្ត

ចាប់ទៀតហើយមែនទេ? ចាប់ខ្លួន ម៉ម សូណង់ដូរ


ចាប់ខ្លួន ម៉ម សូណង់ដូរ
.................................
កម្លាំងសមត្ថកិច្ច របស់ក្រសួងមហាផ្ទៃ កាលពីវេលាម៉ោង ៩ព្រឹកថ្ងៃទី១៥ ខែកក្កដា នេះ បានឃាត់ខ្លួនលោក ម៉ម សូណង់ដូ នាយកវិទ្យុសម្បុកឃ្មុំ និងជាប្រធាន សមាគមអ្នកប្រជាធិបតេយ្យ នៅទីស្នាក់ការរបស់លោក ដោយជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងបទល្មើសធំៗចំនួន ៤ ដែលប្រឆាំងជាមួយរដ្ឋាភិបាល ជាពិសេសជាប់ពាក់ព័ន្ធរឿងរ៉ាវ ជាមួយឈ្មោះ ប៊ុន រដ្ឋា ដែលធ្វើអប្បគមន៍ទឹកដី នៅឃុំកំពង់ដំរី ស្រុកឆ្លូងខេត្តក្រចេះ កាលពីពេលកន្លងទៅនោះ។

បទល្មើសចំនួន៤ នោះ រួមមាន៖
ទី១ -ជាអ្នកផ្តួមផ្តើមគំនិត ប្រឆាំងអ្នករាជការសាធារណៈ
ទី២-ធ្វើកុបកម្មជ្រៀតជ្រែកខុសច្បាប់ នៅក្នុងការបំពេញ មុខងារសាធារណៈ របស់អាជ្ញាធរ ទី៣-ញុះញង់ឲ្យប្រជាពលរដ្ឋកាន់អាវុធខុសច្បាប់ និង
ទី៤ -ប្រឆាំងនឹងអាជ្ញាធរស្របច្បាប់ តាមមាត្រាមួយចំនួន នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ។

បញ្ជាក់៖ តាមពិតវាគ្មានហេតុផលអ្វីត្រូវចាប់ម៉ម សូណងដូទេ ព្រោះថា៖
១) ប្រជាជននៅទីនោះបានតវ៉ារឿងដីធ្លីយូរយាណាស់មកហើយពោលគឺតាំងពីឆ្នាំ២០០៧ពេលដែលរដ្ឋាភិបាលលក់ដីទីនោះឲ្យក្រុមហ៊ុន សូវៀត ដើម្បីជីកយករ៉ែ
២) តើពួកគេធ្វើអបគមន៍ដោយរបៀបណាបើពេលអាជ្ញាធរចាប់បានមេដឹកនាំពីរនាក់ក្នុងចំណោមប្រាំនាក់ គឺពួកពួកមានអាវុធសំខាន់បំផុតគឺ ម្នាក់មានចំពាមកៅស៊ូ និងម្នាក់ទៀតមានស្នាបាញ់?
៣) កំឡុងពេលមុននិងពេលដែលពួកគេធ្វើការតវ៉ា ម៉ម សូណង់ដូនៅក្រៅស្រុកទេ។ ក្នុងករណីមានបញ្ជាពីគាត់តើបញ្ជាតាមណា? តាមសំបុត្រ ឬទូរស័ព្ទ? បើតាមទូរស័ព្ទងាយទេ ដោយក្រសួងមហាផ្ទែបង្ហាញភស្តុតាងមក។

តាមពិតទៅវាគ្តាន់តែជាលេសសំលាប់ប្រជាជនខ្លួន បំបាក់ស្មារតីអ្នកប្រឆាំងនិងអ្នកតវ៉ាធ្លីធ្លីក្រោយៗទៀតកុំឲ្យប្រឆាំងពេលពួកគេគ្មានសមត្ថភាពដោះស្រាយនិងចង់លក់ដីប្រជាជននិងដីរដ្ឋ។
Photo by DAP-NEWS
Photo by DAP-NEWS



Sunday, July 15, 2012

សិស្សសាលាស្រីវាយគ្នា ដោយប្រើមួកសុវត្ថិភាព

ClipមួយដែលបានUploadឡើងលើអ៊ីនធើណេតកាលពីថ្ងៃទី១៤/៥ និយាយពីសកម្មភាព
របស់
សិស្សសាលាស្រីពីរនាក់ពាក់មួកសុវត្ថិភាព ហើយបានប្រវាយប្រតប់គ្នាដោយប្រើមួក
សុវត្ថិភាព
វាយទៅលើក្បាលគូសត្រូវបានធ្វើឲ្យអ្នកនិយមប្រើអ៊ីនធើណេតរិះគន់យ៉ាងខ្លាំង។

នៅក្នុងclipនេះ ជាដំបូងសិស្សសាលាពីរនាក់ បានប្រវាយប្រតប់គ្នាដោយយកជើងធាក់ក្បាលគ្នាទៅ
វិញទៅមកនៅលើដងផ្លូវមួយ។ ក្រោយពីធុញទ្រាន់នឹងការប្រើដៃជើង សិស្សម្នាក់បានយកមួកសុវត្ថិ-
ភាពនៅលើក្បាលសិស្សម្នាក់ទៀត និងវាយទៅលើក្បាលជាច្រើនដងលើគូសត្រូវដែលកំពុងតែចាញ់
ប្រៀប។ ជាក់ស្តែងក្រោយពីការទ្រាំឲ្យគូសត្រូវវាយមកលើខ្លួនយ៉ាងដំណំហើយនោះភាគីដែលត្រូវគេ
វាយបានក្រោកឡើងហើយយកមួកសុវត្ថិភាពវាយតបទៅវិញ។ ការប្រវាយប្រតប់គ្នានេះកើតឡើង
រវាងសិស្សសាលាស្រីពីរនាក់ កំពុងសិក្សានៅសាលាមួយ នៅប្រទេសវៀតណាម។
ជាក់ស្តែងទង្វើបែបនេះក៏ធ្លាប់កើតមានដែរ​ នៅក្នុងប្រទេសរបស់យើង។ កាលដែលCamnewsយក
ព័ត៌មានមកចុះផ្សាយនេះ គឺជាសារមួយចង់ដាស់តឿនដល់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទាំងអស់ពិសេសយុវជន
យុវនារិខ្មែរ សូមចៀសឲ្យឆ្ងាយនូវទង្វើអសីលធម៌ទាំងនេះ ដើម្បីថែរក្សាកិត្តិយសខ្លួនឯង គ្រួសារ
របស់ខ្លួន ក៏ដូចជាប្រទេសជាតិរបស់យើងផងដែរ៕
ដោយ៖  សិលា
ប្រភព៖ zing

សិស្សស្រីៗវៃគ្នា

  • វិដេអូសិស្សស្រីៗវៃគ្នានៅមានហើយបន្ត ចែកចាយនៅក្នុងគេហទំព័រFacebook


នេះគឺជាវីដេអូសិស្សសាលាស្រី បានវៃគ្នានៅតាមផ្លូវមើលទៅហក់បីដូចជា
ធ្លាក់ចុះសីលធម៌យ៉ាងខ្លំាង។ វិដេអូនេះ ត្រូវបានអ្នកប្រើប្រាស់បណ្ដាញសង្គម
គេហទំព័រFacebook បានShare Link នេះចែកចាយគ្នាទស្សនាជាច្រើននាក់។
តើលោកអ្នកគិតយ៉ាងណាចំពោះវិដេអូមួយនេះ?

ដោយ ខេមរៈ

Wednesday, July 11, 2012

តុលាការ​ខេត្ត​កោះកុង​ដោះ​លែង​ជំនួយ​ការ​លោក ហ៊ុន សែន

អង្គការ​សិទ្ធិ​មនុស្ស និង​សាធារណៈ​ជន​ជា​ច្រើន បាន​រិះគន់​ចំពោះ​តុលាការ​ខេត្ត​កោះកុង ថា មិន​មាន​ភាព​ឯករាជ្យ និង​ពុំ​មាន​ឆន្ទៈ​ក្នុង​ការ​លុប​​បំបាត់​នូវ​វប្បធម៌​និទ្ទណ្ឌភាព ឬ​ភាព​រួច​ទោស​នៅ​កម្ពុជា​ឡើយ។

សកម្មភាព​លោក ប៊ុន សុខា ជំនួយ​ការ​ផ្ទាល់​លោក​នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន និង​បក្ស​ពួក កំពុង​វាយ​ដំ​លើ​ជន​រងគ្រោះ នៅ​សណ្ឋាគារ​កោះកុង ស៊ីធី កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២២ ខែ​មេសា ឆ្នាំ​២០១២។

ការ​ចោទ​ប្រកាន់​នេះ​ធ្វើ​ឡើង​ក្រោយ​ពី​មាន​ការ​ដោះលែង​យ៉ាង​តក់​ក្រហល់​ ទៅ​លើ​ជំនួយ​ការ​ផ្ទាល់​របស់​លោក​នាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ឈ្មោះ ប៊ុន សុខា និង​បក្ស​ពួក​ចំនួន ២​នាក់​ទៀត កាល​ពី​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ទី​៩ ខែ​កក្កដា។
សាធារណជន និង​មន្ត្រី​អង្គការ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​ប្រចាំ​ខេត្ត​កោះកុង បាន​សម្ដែង​ការ​ខក​ចិត្ត​ចំពោះ​សាលា​ដំបូង​ខេត្ត​កោះកុង ដែល​បាន​លាក់​បាំង​ព័ត៌មាន និង​សម្រង់​សាលក្រម​សម្រេច​ទោស​របស់​ឧត្ដម​សេនីយ៍​ផ្កាយ​ពីរ​ឈ្មោះ ប៊ុន សុខា និង​បក្ស​ពួក​២​នាក់​ឲ្យ​រួច​ខ្លួន នៅ​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ទី​៩ ខែ​កក្កដា ឆ្នាំ​២០១២។
ជំនួយ​ការ​ផ្ទាល់​របស់​លោក​នាយក​រដ្ឋ​មន្ត្រី ហ៊ុន សែន និង​បក្ស​ពួក ត្រូវ​បាន​ចាប់​ខ្លួន​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២២ ខែ​មេសា ឆ្នាំ​២០១២ ហើយ​តុលាការ​ខេត្ត​កោះកុង បាន​ដាក់​បទ​ចោទ​ប្រើ​អាវុធ​គំរាម និង​អំពើ​ហិង្សា​ទាំង​កម្រោល​ទៅ​លើ​ជន​រង​គ្រោះ​ឈ្មោះ សេង ថៃរ័ត្ន និង​សន្តិសុខ​សណ្ឋាគារ​កោះកុង​ស៊ី​ធី ម្នាក់ បណ្ដាល​ឲ្យ​រង​របួស​ជា​ទម្ងន់។
មន្ត្រី​សម្រប​សម្រួល នៃ​អង្គការ​សិទ្ធិ​មនុស្ស លីកាដូ (Licadho) ប្រចាំ​ខេត្ត​កោះកុង លោក អ៊ិន គង់ជិត មាន​ប្រសាសន៍​ថា លោក​បាន​ព្យាយាម​ជជីក​សួរ​ព័ត៌មាន​ជុំវិញ​ការ​ដោះលែង​ជន​ជាប់​ចោទ​ទាំង​បី​ នាក់ ទៅ​ក្រឡា​បញ្ជី​ដែល​កាន់​សំណុំ​រឿង​នេះ​ផ្ទាល់ ប៉ុន្តែ​មិន​ត្រូវ​បាន​គេ​ឆ្លើយ​តប​អ្វី​ឡើយ។
លោក​បន្ត​ថា ចៅក្រម​ជម្រះ​ក្ដី​ហាក់​មាន​អាថ៌កំបាំង​អ្វី​មួយ ព្រោះ​ការ​ប្រកាស​ធ្វើ​ឡើង​តាំង​ពី​ព្រឹក​ព្រលឹម ហើយ​មាន​តែ​ជន​ជាប់​ចោទ​ក្នុង​ពេល​ប្រកាស​សាល​ក្រម​នោះ​ប៉ុណ្ណោះ៖ «ការ​ ដោះលែង​នេះ គឺ​សង្គម​ស៊ីវិល​មាន​ការ​សោក​ស្ដាយ នៅ​ពេល​ដែល​គាត់​ដោះលែង​នេះ បាន​ន័យ​ថា គាត់​បង្ហាញ​នូវ​ភាព​ខ្សោយ ធ្វើ​ឲ្យ​សាធារណជន​នឹង​អស់​ជំនឿ​ទុក​ចិត្ត ប្រព័ន្ធ​តុលាការ​គ្រាន់​តែ​ជា​ឧបករណ៍​អ្នក​មាន​អំណាច មិន​បាន​ជួយ​ការពារ​សិទ្ធិ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ទេ»
ស្រដៀង​គ្នា​នឹង​ការ​លើក​ឡើង​នេះ លោក នាង បូរ៉ាទីណូ មន្ត្រី​សម្រប​សម្រួល​សមាគម អាដហុក (Adhoc) ប្រចាំ​ខេត្ត​កោះកុង។ លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ថា តាម​ច្បាប់ ការ​ប្រកាស​សាល​ក្រម​ទៅ​លើ​ករណី​អ្វី​មួយ គឺ​មិន​ត្រូវ​បាន​លាក់​បាំង និង​ប្រកាស​យ៉ាង​តក់ក្រហល់​ដូច្នេះ​ឡើយ៖ «ការ ​ដោះលែង​ដោយ​ភាព​តក់ក្រហល់​ហ្នឹង អាច​មាន​ភាព​មិន​ប្រក្រតី​នៅ​ក្នុង​រឿង ដោយ​សារ​តែ​តាំង​ពី​ដំណាក់​កាល​ជម្រះ​រហូត​មក​ដល់​ដំណាក់​កាល​នៃ​ការ​ដោះលែង ​ហ្នឹង គឺ​ស្ថាប័ន​តុលាការ​ព្យាយាម​លាក់​ព័ត៌មាន​មិន​ឲ្យ​សាធារណជន និង​ប្រជាពលរដ្ឋ​បាន​ដឹង​លឺ​ទេ»
លោក​បញ្ជាក់​ថា ការ​ប្រកាស​សាល​ក្រម​យ៉ាង​តក់​ក្រហល់​របស់​តុលាការ​ខេត្ត​កោះកុង នា​ពេល​នេះ អាច​រង​នូវ​សម្ពាធ​ពី​អ្នក​មាន​អំណាច ព្រោះ​ប្រធាន​ជំនុំជម្រះ​ក្ដី សម្រេច​លើក​ពេល​ប្រកាស​សាល​ក្រម ដោយ​មិន​កំណត់​ពេល​ច្បាស់​លាស់​ឡើយ។
ចៅក្រម​ជម្រះ​ក្ដី នៃ​សាលា​ដំបូង​ខេត្ត​កោះកុង លោក ហួន ម៉ានី មាន​ប្រសាសន៍​ថា តាម​អំណាច​នៃ​សាល​ក្រម គឺ​បាន​សម្រេច​ដាក់​ទណ្ឌកម្ម​លោក ប៊ុន សុខា រយៈពេល​៣​ឆ្នាំ និង​កូន​ចៅ​២​នាក់ ក្នុង​ម្នាក់​កាត់​ឲ្យ​ជាប់​ទោស​២​ឆ្នាំ​កន្លះ ប៉ុន្តែ​អនុវត្ត​នៅ​ក្នុង​ពន្ធនាគារ​តែ​រយៈពេល ២​ខែ ១៥​ថ្ងៃ ប៉ុណ្ណោះ ហើយ​អ្នក​ទាំង​បី​ត្រូវ​ដោះលែង​ឲ្យ​មាន​សេរីភាព​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១០ ខែ​កក្កដា ឆ្នាំ​២០១២។
លោក ហួន ម៉ានី៖ «យើង​យក​ស្ថាន​សម្រាល​ទោស​របស់​គាត់​តាម​មាត្រា​៩៣ ដោយ​ហេតុ​ថា ជន​រង​គ្រោះ​សុំ​ដក​ពាក្យ​បណ្ដឹង​វិញ​ទាំង​អស់​សុំ​ឲ្យ​តុលាការ​បន្ធូរបន្ថយ ​ទោស​ហ្នឹង។ ទាក់​ទង​នឹង​ការ​អនុវត្ត​ក្នុង​សាល​ក្រម​របស់​គាត់ គឺ​ជា​សាលក្រម​នៅ​មាន​អនុភាព​ដដែល ពេល​ណា​ដែល​គាត់​ប្រព្រឹត្ត​បទល្មើស​ក្នុង​រយៈ​ពេល​ប្រាំ​ឆ្នាំ​ហ្នឹង គឺ​បទ​ល្មើស​ត្រូវ​ផ្ដន្ទាទោស​ត្រូវ​បូក​អា​បី​ឆ្នាំ​នៅ​ក្នុង​សាល​ក្រម​ ហ្នឹង ជា​មួយ​ផង ព្រោះ​អា​ហ្នឹង​ច្បាប់​សាកល្បង​៥​ឆ្នាំ»
ក្រុម​អ្នក​ច្បាប់​ជា​ច្រើន​បាន​ពន្យល់​ថា ព្រះរាជអាជ្ញា​មាន​សិទ្ធិ​ប្ដឹង​ឧទ្ធរណ៍ បើ​ទោះបី​ជា​ជន​រងគ្រោះ​ដក​ពាក្យ​បណ្ដឹង​យ៉ាង​ណា​ក្ដី ប៉ុន្តែ​នៅ​ក្នុង​សំណុំ​រឿង​ជំនួយ​ការ​ផ្ទាល់​របស់​លោក​នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន នេះ ព្រះរាជអាជ្ញា​សម្រេច​មិន​ប្ដឹង​ឧទ្ធរណ៍ ដោយ​ចាត់​ទុក​សាល​ក្រម​របស់​ចៅក្រម​ជំនុំជម្រះ​ជា​បាន​ការ។
មេធាវី​នៃ​អង្គការ​ក្រុម​អ្នក​ច្បាប់​ការពារ​សិទ្ធិ​កម្ពុជា លោក លី កុសល មាន​ប្រសាសន៍​ថា តាម​ផ្លូវ​ច្បាប់ ការ​ប្រកាស​សាល​ក្រម​ត្រូវ​កំណត់​ពេល​វេលា​ច្បាស់​លាស់ និង​ប្រកាស​ជា​សាធារណៈ ដើម្បី​ងាយ​ស្រួល​ដល់​ក្រុម​គ្រួសារ​ជន​រងគ្រោះ និង​អ្នក​ដែល​ពាក់ព័ន្ធ​បាន​ចូល​ស្ដាប់​សេចក្ដី​សម្រេច​របស់​ចៅក្រម៖ «ព្រះរាជអាជ្ញា ​គឺ​ជា​បណ្ដឹង​អាជ្ញា អីចឹង​គាត់​ព្រះរាជអាជ្ញា​ជា​អ្នក​ត្រួត​ពិនិត្យ​នៅ​លើ​រាល់​បណ្ដឹង​ ព្រហ្មទណ្ឌ​ដែល​កើត​ឡើង​ទាំង​អស់​ហ្នឹង។ គាត់​នៅ​តែ​មាន​សិទ្ធិ​ប្ដឹង ទោះបី​ជា​ជន​រង​គ្រោះ​ហ្នឹង​ដក​ពាក្យ​ប្ដឹង ក៏​ប៉ុន្តែ​តំណាង​អយ្យការ​នៅ​តែ​ដំណើរ​ការ​រឿង​ក្ដី»
មន្ត្រី​គណបក្ស​ប្រឆាំង និង​អ្នក​ឃ្លាំ​មើល​បញ្ហា​សិទ្ធិ​មនុស្ស​នៅ​កម្ពុជា បាន​សង្កេត​ឃើញ​ថា បញ្ហា​និទ្ទណ្ឌភាព ឬ​ភាព​រួច​ទោស​នៅ​កម្ពុជា នៅ​តែ​បន្ត​កើត​មាន​ជា​បន្ត​បន្ទាប់ ដូច​ជា ករណី​អភិបាល​ក្រុង​បាវិត លោក ឈូក បណ្ឌិត បាញ់​កម្មការិនី​ឲ្យ​រង​របួស នៅ​ខេត្ត​ស្វាយ​រៀង និង​ករណី​អាជ្ញាធរ​ប្រើ​អាវុធ​បង្ក្រាប​ក្នុង​ព្រឹត្តិការ​បង្ក្រាប​ក្រុម​ ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​ឃុំ​កំពង់ដំរី ស្រុក​ឆ្លូង ខេត្ត​ក្រចេះ ដែល​រដ្ឋាភិបាល​ចោទ​ថា ចង់​បង្កើត​តំបន់​អបគមន៍ បណ្ដាល​ឲ្យ​ក្មេង​ស្រី​ម្នាក់​ស្លាប់​ជា​ដើម។
ទោះជា​យ៉ាង​ណា មន្ត្រី​រដ្ឋាភិបាល​ធ្លាប់​អះអាង​ថា តុលាការ​កម្ពុជា គឺ​ជា​ប្រព័ន្ធ​យុត្តិធម៌ ឯករាជ្យ មិន​ស្ថិត​នៅ​ក្រោម​អំណាច​គណបក្ស​នយោបាយ ឬ​អ្នក​មាន​អំណាច​ណា​ឡើយ៕
ប្រភព៖ អាស៊ីសេរី
រឿងចាស់
 

ស្វាគមន៏អាស៊ាន



អាននៅវិទ្យុអាស៊ីសេរី សមត្ថកិច្ចវាយទៀតហើយ
រកប្រជាធិបតេយ្យឯណាបាន ប្រហែលស្រុកខ្មែរ ??
អ្នកណា ហានស្រែក អ្នកណាហានតវ៉ា បិទទ្វាវ៉ៃឆ្កែរ !!!!


អាស៊ានទាំងឡាយឃើញទេ??? :D :D ខ្មែរ លុយចឹង ប៉ូលីសដែលពោរពេញទៅដោយ ខែល ដំបង់ឆក់ បានវាយទៅកាន់សហជីពកម្មករ យ៉ាងឃោឃៅ ដែលគ្មាន អាវុធទាល់តែសោះ នឹង ធ្វើការចាប់ ខ្លួនដូច ឧក្រិដ្ឋជន សង្កត់ផង រុញផង អូសផង ដាក់ឡាន យ៉ាងលឿន ទៅ ស្នងការ ដើម្បីបិទបាំង កុំអោយ មហាជន នឹង អ្នកសារពត៌មាន ឃើញកាន់តែច្រើន!!!


ប្រជាធិបតេយ្យមែន
ហានតវ៉ា : វាយព្រមាន
ហានស្រែកប្ដឹង : ចាប់ដាក់គុកព្រមាន!!!

មុខមាត់ហ៊ុន សែន ពិតជាល្បីមែន លើឆាកអន្ដរជាតិ ខាងដឹកនាំប្រទេសខាង ៖
+ រំលោភសិទ្ធមនុស្ស
+ ខាងស្មូម អន្ដរជាតិ
+ ខាង កាត់ព្រំដែន
+ បង្រ្កាបប្រជាពលរដ្ឋដោយហិង្សារ !!!

KingDooM OF Wonder!!!!!
Sick ................. !!!


ប្រភព http://www.facebook.com/SavonaBee


Saturday, July 7, 2012

Khmer FaceBook Girl Name's Tin Tin

 
Khmer FaceBook Girl Name's Tin Tin

Saturday, June 2, 2012

បទឧក្រិដ្ឋ,សម្តេចសីហនុ ចំពោះប្រជាជនខ្មែរ

សម្តេចសីហនុ (King Sihanouk)

Friday, June 1, 2012

សិស្ស​សាលា​ខេត្ត​ស្ទឹង​ត្រែង​វាយ​តប់​គ្នា

ទង្វើអាជ្ញាធរ ក្រោមអំណាចរដ្ឋាភិបាលរបស់លោក ហ៊ុន សែន ធ្វើដាក់មកលើព្រះសង្ឃកម្ពុជា

បទវិភាគ : តម្លៃនៃសេចក្តីស្លាប់


៣០ មេសា ២០១២ ដោយ : ឆាំ ឆានី   វិទ្យុសម្លេងខ្មែរប្រចាំទ្វីបអាមេរិកខាងជើង
ចាប់តាំងពីថ្ងៃ២៦ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១២ មកដល់ពេលនេះ ប្រជាពលរដ្ឋខែ្មរទាំងក្នុងនិងក្រៅប្រទេស រួមទាំងសហគមន៍អន្តរជាតិផង បាននាំគ្នា​សម្តែងនូវការតក់ស្លុត និងសោកស្តាយយ៉ាងខ្លំាង​ ចំពោះមរណភាពរបស់លោក ឈុត វុទ្ឋី សកម្មជនការពារព្រៃឈើ ដែលអ្នកខ្លះហៅថា វីរជនព្រៃឈើ ដោយការបាញ់សម្លាប់យ៉ាងឃោរឃៅពីសំណាក់ប៉េអឹម ឈ្មោះ អ៊ិត រតនា ដែលស៊ីប្រាក់ខែប្រជាពលរដ្ឋ តែបំរើឲ្យក្រុមហ៊ុនទុច្ចរិត ។
តាមរយះការអះអាងរបៀបពង្វាងការពិតរបស់មន្ត្រីក្នុងរដ្ឋាភិបាល ហ៊ុន សែន ថា ការស្លាប់របស់លោក ឈុត វុទ្ឋី និង អ៊ិត រតនា គឺកើតដោយសារជម្លោះធម្មតា ហើយ ឈ្មោះអ៊ិត រតនា បានបាញ់សម្លាប់លោក ឈុត វុទ្ឋី រួចបាញ់សម្លាប់ខ្លួនឯងតាមក្រោយ ។​មានប្រពភព័ត៌មាន ៣ បានអះអាងខុសៗគ្នាថា ទី១. លោក ឈុត វុទ្ឋី បានបាញ់សម្លាប់ឈ្មោះ អ៊ិត រតនា,  ទី២. ឈ្មោះ អ៊ិត រតនា បាញ់សម្លាប់លោក ឈុត វុទ្ខី ហើយគ្រាប់កាំភ្លើងផ្លាតមកត្រូវខ្លួនវិញ និងទី៣. អ៊ិត រតនា បាញ់សម្លាប់ខ្លួនឯង បន្ទាប់សម្លាប់លោក ឈុត វុទ្ធី។
បើតាមអ្នកជំនាញផ្នែកកងទ័ព បានមានប្រសាស៍ថា ការអះអាងរបស់មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល គឺជាការកាឡៃព័ត៌មាន ព្រោះថា គ្មានបុគ្គលណាអាចប្រើអាវុធអាការបាញ់​ ចំដើមទ្រូងរបស់ខ្លួនបានដល់ទៅពីរគ្រាប់នោះទេ ហើយក៏គ្មានប្រភពណាមួយបានឃើញ និងបញ្ចាក់ថា លោក ឈុត វុទ្ឋី មានអាវុធជាប់ខ្លួនដែរ។ ជាងនេះទៀតការដែលមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលនិយាយថា ឈ្មោះ អ៊ិត រតនា បាញ់សម្លាប់លោក ឈុត វុទ្ខី តែត្រូវគ្រាប់កាំភ្លើងផ្លាតមកត្រូវខ្លួនវិញនោះក៏មិនអាចដែរ។
ប្រភពីអ្នកជំនាញផ្នែកកងទ័ពដដែល ដែលបានទៅពិនិត្យសាកសព របស់លោក ឈុត វុទ្ឋី និង អ៊ិត រតនា បានអះអាងថា ការស្លាប់របស់លោក ឈុត វុទ្ឋី គឺពិតជាត្រូវឈ្មោះ អ៊ិត រតនា បាញ់សម្លាប់មែន តែការស្លាប់របស់ អ៊ិត រតនា មិនមែនឈ្មោះ អ៊ិត រតនា បាញ់សម្លាប់ខ្លួនឯងនោះទេ គឺប្រាកដណាស់ថា មានជនទីបីជាអ្នកបាញ់សម្លាប់ឈ្មោះ អ៊ិត រតនា ព្រោះថាអាវុធដែលបានបាញ់សម្លាប់ អ៊ិត រតនានោះមិនមែនជាអាវុធធម្មតាទេ គឺជាប្រភេទអាវុធដែលក្រុមឃាតករៀបចំសំរាប់តែធ្វើឃាតតែប៉ុណ្ណោះ។
យើងក្រឡេកមើលការរំលែកទុក្ខនិង ចូលរួមបុណ្យសព អ៊ិត រតនា វិញ ថ្វីត្បិតតែ អ៊ិត រតនា និងលោក ឈុត វុទ្ឋី ស្លាប់ក្នុងពេលជាមួយគ្នាក៏ពិតមែន តែការចូលរំលែកទុក្ខដល់គ្រួសារសព និងការសោកស្តាយពីមជ្ឈដ្ឋានប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ព្រមទាំងសហគមន៍ជាតិ អន្តរជាតិ គឺពិតជាខុសគ្នាគ្មានអ្វីប្រដូចបាន ។ ដោយហេតុថា ការស្លាប់របស់លោក ឈុត វុទ្ឋី គឺលោកស្លាប់​ដើម្បីបុព្វហេតុការពារធនធានធម្មជាតិ ជាកេរ្តិដំណែលដ៏មានតម្លៃមិនអាចកាត់ថ្លៃបានដែលដូនតាខ្មែរជាច្រើនជំនន់ បានបន្សល់ទុកឲ្យកូនខ្មែរជំនន់ក្រោយការពារ និងអាស្រ័យផលប្រយោជន៍ពីធនធានធម្មជាតិនោះ
ចំណែក អ៊ិត រតនា គឺគ្មានបានទទួលអ្វីក្រៅពីបណ្តាសាពីប្រជាពលរដ្ឋឡើយ សូម្បីតែក្រុមហ៊ុនដែលខ្លួនបានទៅស៊ីឈ្នួលសម្លាប់លោក ឈុត វុទ្ឋី នោះ ក៏មិនបានមកអើតមើលខ្មោចរបស់ខ្លួនផង។ ទាំងនេះ គឺជាសារមួយប្រាប់ទៅបុគ្គលទាំងឡាយ ដែលកំពុងតែលក់ក្បាលធ្វើជាឃាតក ការពារផលឲ្យក្រុមហ៊ុនទុច្ចរិតទាំងនោះ ឲ្យបានដឹងនិងត្រូវចាំថា ខ្លួនមានតម្លៃត្រឹមតែពេលដែលខ្លួនអាចបំរើគេបានតែប៉ុណ្ណោះ តែពេលដែលស្លាប់ហើយគឺតម្លៃមិនស្មើ និងសត្វធាតផងទេ ។​ ដូច្នេះបើចង់ធ្វើខ្លួនឲ្យទៅជាអ្នកមានតម្លៃមិនអាចកាត់ថ្លៃបាន ដូចលោក ឈុត វុទ្ឋី វីរជនព្រៃឈើ នោះ គឺខ្លួនត្រូវតែខំកសាងខ្លួនឲ្យទៅអ្នកការពារផលប្រយោជន៏ជាតិ និងប្រជាពលរដ្ឋជាធំ មិនត្រូវធ្វើខ្លួនឲ្យទៅជាអ្នកបំរើក្រុមហ៊ុនទុច្ចរិតនោះឡើយ បើមិនដូច្នោះទេ ថ្ងៃណាមួយលទ្ឋផលនិងហុចឲ្យខ្លួនគឺដូចជាខ្មោច អ៊ិត រតនា មិនខាន៕

Thursday, May 31, 2012

កូនរបស់អតីតប្រជាពលរដ្ឋបឹងកក់ សុំឲ្យមានការដោះលែង



beng-kork-child03-khornកូនរបស់អតីតប្រជាពលរដ្ឋបឹងកក់ នាំគ្នាច្រៀងចំរៀង ក្នុងន័យស្នើរសុំឲ្យមានការដោះលែងឳពុកម្តាយរបស់ពួកគេ

ប្រជាពលរដ្ឋមកពីសហគមន៍រងគ្រោះរឿងដីធ្លី ប្រមាណជិត ១០០នាក់ ដែលភាគច្រើនជាកុមារ បានប្រមូលផ្តុំគ្នាតវ៉ាដោយសន្តិវិធីនៅមុខក្រសួងយុត្តិធម៌ ជិតព្រះបរមរាជវាំង ដោយអំពាវ និងដាក់ញត្តិឲ្យក្រសួងមួយនេះអន្តរាគមន៍ដោះលែងតំណាង និងម្តាយឪពុកពួកគេ ១៥នាក់ចេញពីពន្ធនាគារព្រៃស។
ប្រជាពលរដ្ឋទាំងនោះ មានអតីតអ្នកបុរីកីឡា ដីក្រហម បឹងកក់ សហគមន៍ស្ទឹងមានជ័យ និងសហគមន៍មួយចំនួនទៀត ដែលភាគច្រើនជាកុមារ អាយុក្រោម ១២ឆ្នាំ បានប្រមូលផ្តុំគ្នា នៅថ្ងៃទី៣១ ខែឧសភានេះ ច្រៀងចម្រៀង ក្នុងន័យជំរុញឲ្យតុលាការផ្តល់នូវយុត្តិធម៌សង្គម និងអំពាវនាវឲ្យដោះលែងម្តាយ និងឪពុកពួកគេទំាង ១៥នាក់ ពីពន្ធនាគារព្រៃស ដែលតុលាការកាត់ទោសដាក់ពន្ធនាគារ ២ឆ្នាំ ៦ខែ ក្នុងរឿងទំនាស់ដីធ្លី តំបន់បឹងកក់នោះ។
កុមារីអាយុត្រឹម ១២ឆ្នាំ ម្នាក់ក្នុងចំណោមនោះ រៀបរាប់ដោយក្តីឈឺចាប់ថា ការចាប់ម្តាយពួកគេដាក់ពន្ធនាគារ គឺជារឿងអយុត្តិធម៌ និងអំពាវឲ្យមានការដោះលែងវិញ ព្រោះម្តាយពួកគេគ្រាន់តែការពារដីផ្ទះរបស់ខ្លួន ដែលត្រូវក្រុមហ៊ុនបូមខ្សាច់ពន្លិចប៉ុណ្ណោះ ៖”ម៉ែខ្ញុំត្រូវគេចាប់ដាក់គុកបាត់ហើយ។ខ្ញុំពិបាកណាស់ពេលអត់មានម្ដាយខ្ញុំទៅ អត់មានអ្នកណាមើលប្អូនខ្ញុំ ប្អូនខ្ញុំឈឺនៅផ្ទះ គ្មានអ្នកណាគេមើលទៅ ហើយខ្ញុំទៅរៀន ខ្ញុំរៀនមិនដែលចូលទេ ឲ្យតែគ្រូរំលឹកពីម្ដាយតើម្ដាយអ្នកជួយថែរក្សាអ្នកដូចម្ដេច? ខ្ញុំពិបាកខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំពិបាកនឹងឆ្លើយសំនួរនេះ ព្រោះម្ដាយខ្ញុំនៅ ក្នុងគុកឯណោះ។ ខ្ញុំមិនជាឆ្លើយសំនួរនេះយ៉ាងម៉េចនោះទេ ហើយខោអាវរបស់ខ្ញុំស្អីរបស់ខ្ញុំក៏ដោយ ក៏គ្មានអ្នកណារៀបចំឲ្យដែរព្រោះគ្មានម្ដាយ។ ខ្ញុំត្រូវការម្ដាយ។ អយុត្តិធម៌ណាស់។ ម្ដាយខ្ញុំមិនបានទៅ ឆក់ប្លន់អីទេ ម៉េចក៏ចាប់គាត់ដាក់គុកធ្វើអីទៀត។ ខ្ញុំពិតជាឈឺចាប់ខ្លាំងណាស់។ ខ្ញុំចង់ឲ្យសម្ដេច ហ៊ុន សែន ជួយដោះស្រាយម្ដាយខ្ញុំ ជួយឲ្យម្ដាយខ្ញុំចេញពីគុក ហើយក៏ជួយដល់អ្នកភូមិខ្ញុំដែរ។ ខ្ញុំត្រូវការម្ដាយខ្ញុំ ខ្ញុំត្រូវការអ្នកភូមិខ្ញុំ”។
ចំណែកស្រ្តីចំណាស់ម្នាក់ ក្នុងចំណោមស្រ្តីជាច្រើននៅកន្លែងតវ៉ា បង្ហាញពីការឈឺចាប់ ពីការមិនយកចិត្តទុកដាក់ពីការលំបាករបស់ពួកគេ ពីសំណាក់អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន។
អំឡុងពេលក្មេងៗស្រែកយំនៅមុខក្រសួងរកយុត្តិធម៌នោះ តំណាងអ្នកភូមិ ៥នាក់ ត្រូវបានអនុញត្តិឲ្យចូលដាក់ញត្តិ។ មន្ត្រីទទួលពាក្យបណ្តឹងនៅក្រសួងយុត្តិធម៌ លោក ប៊ុន យ៉ៃណារិន មានប្រសាសន៍ថា ក្រសួងនឹងប្រឹងប្រែងជួយអ្នកភូមិករណីនេះ ឲ្យអស់ពីលទ្ធភាព ហើយសន្យាថា នឹងផ្តល់ចម្លើយ មកវិញនៅថ្ងៃច័ន្ទសប្តាហ៍ក្រោយ។
សម្រាប់មន្ត្រីស៊ើបអង្កេតជាន់ខ្ពស់នៅអង្គការលីកាដូ លោក អំ សំអាត ដែលតាមដានករណីនេះ មានប្រសាសន៍ថា ការចាប់អ្នកភូមិបឹងកក់ទាំង ១៥នាក់ ដាក់ពន្ធនាគារនៅថ្ងៃទី២៤ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១២កន្លងទៅ គឺជាការគំរាមកំហែងដល់សកម្មជនដីធ្លី ហើយលោកស្នើឲ្យក្រសួងយុត្តិធម៌ជួយអន្តរាគមន៍ដោះលែងអ្នកទាំងនោះឲ្យមានសេរីភាពវិញ ដើម្បីកុំឲ្យភាពឈឺចាប់ដក់ជាប់ក្នុងអារម្មណ៍ក្មេងៗ ដែលកំពុងតវ៉ានេះ។
ទាក់ទងនឹងការឃុំខ្លួនអ្នកភូមិបឹងកក់នេះ អង្គការសង្គស៊ីវិលជាតិ និងអន្តរជាតិ បានចេញសេចក្តីថ្លែងការណ៍ព្រមៗគ្នាបន្តបន្ទាប់ ថ្កោលទោសចំពោះទង្វើរបស់អាជ្ញាធរនេះ ដោយចាត់ទុកថាបានរំលោភលើច្បាប់ជាតិ និងអន្តរជាតិ ពិសេសកត្តិកាសញ្ញាអន្តរជាតិស្តីពីសិទ្ធិពលរដ្ឋ និងសិទ្ធិនយោបាយ ហើយទាមទារដោះលែងវិញជាបន្ទាន់។ ប៉ុន្តែមិនទាន់មានប្រតិកម្មពីរដ្ឋាភិបាលនៅឡើយ៕

Tuesday, May 29, 2012

តើអ្នកនិពន្ធ​ចម្រៀងខ្មែរ​អស់ក្បាច់ឬនៅ?​

១- ដំបូង ខ្ញុំ​សុំទោស​ដល់បណ្តាអ្នកនិពន្ធ អ្នកគាំទ្រអ្នកនិពន្ធ អ្នកចម្រៀង អ្នកគាំទ្រអ្នកចម្រៀង និងអ្នក​ពាក់ព័ន្ធ​​ទាំង​អស់ផងដែលខ្ញុំ​ដាក់​ចំណង​ជើង​​អត្ថបទនេះរាង​ចាស់ដៃបន្តិច។ ខ្ញុំ​គ្មានចេតនា​នឹង​មើលងាយមើលថោកអ្នកទាំងឡាយ​ខាងលើនោះ​ទេ “ព្រោះយើង​ជា​ខ្មែរ​ដូចគ្នា” ហើយ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា​អ្នកទាំង​អស់​ដែល​ចង់មាន​មតិ​ នឹង​ប្រើពាក្យនេះ​​។ ចំពោះ​ចំណងជើង​អត្ថបទ​អាក្រក់​ស្តាប់​បែបនះ​ គ្រាន់​តែជា​ក្បួន​ទីផ្សារ (Marketing) ​របស់ខ្ញុំ​ ដើម្បី​ទាក់ទាញ​ឲ្យអស់​លោក​មក​អានប្រកាសនេះប៉ុណ្នោះ ព្រោះសូម្បី​តែខ្ញុំផ្ទាល់​​ក៏ឃើញ​ចំណង​ជើង​អត្ថបទ​​​នេះ​ហើយ​ ភ្ញាក់ផ្អើល​ និង​ឈឺចិត្ត ឈឺខួរ​ខ្លះដែរ។

២- ម្តាយខ្ញុំ​បង្រៀនថា បើ​គេ​ស្តី​ឲ្យកូន បន្ទោសកូន ក្នុង​ន័យ​ស្ថាបនា ក្នុង​ន័យ​ឲ្យកូន​កែកំហុស ក្នុង​ន័យ​ឲ្យ​កូន​ចម្រើន ទោះ​ជា​ពាក្យ​ប្រមាថ​ដៀល​ច្រាស់ឆ្អេះ​កូន យ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ កូន​មិនត្រូវ​ប្រើ​សេចក្តីក្រោធ​តប​ដោយកាយវិការ (វាយ) ឬតបដោយវាចារ​(ជេរ) ដែល​នឹងធ្វើឲ្យខាត​ប្រយោជន៍​ទៅ​គេ​វិញ​ជា​ដាច់ខាត​។ បើកូន​ពិត​ជា​ខឹង​គេមែន កូន​ត្រូវ​ខឹង​ដោយ​សេចក្តីពិចារណា ពិចារ​ណាថាម៉េច បើ​គេ​ជេរ​ថា “អាថោក” ​កូនត្រូវ​សួរខ្លួនឯង​ថា “តើ​អាត្មា​អញថោកមែនឬ ហើយ​ថោកត្រង់ណា? បើគេ​ជេរថា “អាមនុស្សគ្មានគំនិត” កូន​ត្រូវ​សួរខ្លួនឯងថា “តើអត្មា​អញគ្មាន​គំនិតមែនឬ ឬ​អន់​ត្រង់​ណា?” ។ល។ កូន​ត្រូវ​ចេះ​រៀនសួរ​ខ្លួនឯង ​រៀនឆ្លើយខ្លួនឯង ហើយ​តបទៅ​គេវិញ​ដោយ​​ការ​កែប្រែ​ខ្លួនឯង នោះកូន​នឹង​ចម្រើន ចៀសវាង​គេ​ជេរ​ គេ​ស្តី​ឲ្យ​ច្រំដែលៗ។
៣-ប្រធាន​បទ​ដែលខ្ញុំ​នឹងលើក​យក​មក​បរិយាយ​ថ្ងៃនេះគឺ “ចម្រៀងខ្មែរ​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន”។ នេះទើប​ជា​ចំណង​ជើង​អត្ថបទពិត​ដែលខ្ញុំ​ចង់​សរសេរ។
ខ្ញុំ​គិត​ថាប្រធានបទនេះ ប្រហែល​ជា​មិនថ្មីទេ ហើយ​ជឿថា មុខ​ជា​មាន​ការ​បកស្រាយ ការ​ឆ្លើយតបគ្នាទៅវិញទៅមក ឬអាច​បង្កើត​ជា​ជម្លោះ​ច្រើន​មកហើយដែរ រវាងភាគី​ខាង​គាំទ្រ និង​ភាគី​ខាង​ប្រឆាំង​ ដែល​តែង​តែត្រូវ​បាន​គេ​ហៅថា “ពួកអភិរក្សនិយម” នោះ។ ដូច្នេះ សម្រាប់ប្រធានបទនេះ ខ្ញុំនឹង​មិនលើក​ពី​ “ការចម្លងភ្លេងបរទេស” មក​និយាយទេ ព្រោះនាំវែងឆ្ងាយអន្លាយដូចស្ទឹង​។
ខ្ញុំជឿថា​ បើយើង​ចោទ​ពី​ការចម្លងភ្លេង​បរទេស​ មកធ្វើ​ជារបស់ខ្លួននោះ វា​ពិតជាថោកមែនហើយ តែ​អ្នកនិពន្ធបច្ចុប្បន្ននេះ​មួយ ផលិតកម្ម​នេះ​ពីរ តែង​តែ​​ការពារកំហុស​របស់ខ្លួន ដោយ​លើក​កំហុស​ទៅកាន់​​ក្រសួង ទៅកាន់អ្នកកុបពី​ថាសក្លែង​ក្លាយ ឬទៅ​កាន់អ្នក​ស្តាប់​ដែល​មិនជួយ​ទិញ​ថាស​​ដើម​ពី​ផលិតកម្មរបស់ខ្លួន ថាខ្លួន​រត់ថ្លៃចំណាយ​ថតបទថ្មី​មិនរួច ថាខ្លួន​គ្មាន​ដើម​ធំផលិត​បទ​ភ្លេង​ខ្លួនឯង ថាខ្លួន​ក៏​ចង់​សរសេរទំនុក​បទថ្មី​ដោយខ្លួនឯងដែរ តែបកប្រែគេ​វាស្រួលជាង ឬក៏ខ្លួន​ក៏​ចង់សរសេរទំនុកថ្មីឲ្យភ្លេង​ថ្មី​ដែរ តែអត់ចេះសរសេរភ្លេងក៏​យក​បទភ្លេង​គេមក ឬក៏​ខ្លួន​សុំតែមួយរស់ៗ ​សរសេរ​យក​តែលុយ ផលិតយក​តែមាន​ អី​ជាដើម។ល។
រួចចុះទៅ​លើអត្ថន័យ​នៃបទចម្រៀង តើ​អស់លោក​អស់ក្បាច់ហើយឬ ដែល​សរសេរ​តែ​ស្នេហ៏ហឺត ស្នេហ៏ហៃ ស្នេហ៏ដូរអាច៍គ្នាស៊ី ដូរនោមគ្នាផឹក​ តែដដែលជាដដែលនោះ? តើក្នុងខួរក្បាលអស់លោកពិត​ជា​អស់​គំនិត​ត្រឹម​ហ្នឹង​ហើយឬ? ខ្ញុំ​ជឿថាអស់លោកជាអ្នក​និពន្ធពិតជា​លើកថា “បម្រើអារម្មណ៍អ្នកស្តាប់” ជាមិនខាន។ ខ្ញុំទាយ​ចិត្ត​អស់លោកត្រូវ​ណាស់​មែនទេ? ​
គួរ​ឲ្យអស់សំណើច​ដែល​ជំនាន់នេះមានមនុស្សធន់​​ដូច​ជា​អស់លោក ដែល​ជា​មនុស្ស​អត្មានិយមគិត​តែ​​លើក​កំហុស​ទៅកាន់អ្នក​ដ៏ទៃ គ្មាន​ទំនួល​ខុសត្រូវ​បែបនេះ។ បើអស់លោក​មិន​សរសេរ​អត្ថន័យ​ឲ្យ​តួប្រុស​តួស្រីងាប់ ឬ​ព្រាត់ប្រាស់និរាសគ្នានោះ​ តើពិត​ជាអស់​អ្នកស្តាប់​មែន​ឬ? តើក្រុម​អ្នក​ស្តាប់ពិត​ជាចូលចិត្ត​សាច់រឿង ឬអត្ថន័យចម្រៀង​កំសត់គ្រប់ពេល​ គ្រប់គ្នា​អញ្ចឹងមែនឬ? វាមិន​ខុសពី “អ្នក​កាប់ជ្រូក បន្ទោសអ្នកស៊ី អ្នកស៊ី​ថាមកពីគេកាប់ ទើប​គេ​ចេះតែស៊ីនោះទេ” ដល់ពេល​ចុងក្រោយតើបាប​ខ្លាំងជាអ្នកសម្លាប់ជីវិតគេ ឬអ្នកស៊ី? ហើយ​បើអង្គុយ​ចាំអ្នកស៊ីសាច់នាំគ្នា​ស៊ីបួស​អស់ក៏​ប្រហែល​ចាំដល់ផែនដីរលាយដែរ។
អ្នកនិពន្ធ​ដែល​ជោគជ័យ​មិនមែន​ជា​ការ​និពន្ធ​ទៅ​តាម​ទំនោរអារម្មណ៍អ្នក​អាន ឬអ្នកស្តាប់នោះទេ តែអ្នកនិពន្ធដែលជោគជ័យ​គឺ​ជា​ការ​ចេះ​វិជ្ជា​សណ្តំអារម្មណ៍ ឬ​ទាញ​អារម្មណ៍អ្នក​អានឬអ្នក​ស្តាប់ ឲ្យ​ស្លុង​អារម្មណ៍ជាមួយ​បទនិពន្ធរបស់ខ្លួន​បាន នោះទើប​ជាអ្នកនិពន្ធ​ពិត​ប្រាកដ។ ហើយ​នេះគឺ​ជា​ជោគជ័យ​ដ៏ធំធេង​របស់​អ្នកនិពន្ធ​ជំនាន់ដើម​​​​ ដែល​មានគ្រប់រសជាតិ គ្រប់បែប គ្រប់សណ្ឋាន ប្រកប​ដោយ​អត្ថរស និង​អត្ថន័យ​ជ្រាលជ្រៅ បន្កប់ខ្លឹម​សារ​អប់រំ ចិត្ត គំនិត និង​អភិវឌ្ឍន៍ ទោះ​អស់​លោក​ស្លាប់ទៅ​បាត់ តែស្នាដៃ​អស់លោកនៅ​តែបន្សល់ទុក​គួរឲ្យ​ស្ងប់ស្ងែង។
បើអស់​លោក​នៅ​តែសរសេរ​បទចម្រៀង​ឲ្យតួរ​ប្រុស​តួរស្រី​ស្រឡាញ់គ្នា​ដល់ស៊ីអាច៍ផឹកនោមគ្នា ឬក៏ដណ្តើមស្រី​ដណ្តើម​ប្រុស​គ្នា ព្រាត់ប្រាសគ្នា គឺដដែលនឹង​នៅ​តែ​ជាដដែល។ ហើយ​ស្នាដៃរបស់​អស់លោក៏​នឹង​ងាប់ទៅមុន​អស់​លោកជានិច្ច។ អស់​លោកគឺ​ជាអ្នកនិពន្ធ​ដ៏បរាជ័យ​ម្នាក់។
មួយវិញទៀត​ខ្ញុំ​ស្នើរដល់ផលិតកម្មទាំង​អស់ផងថា បើជ្រុលជាធ្វើខ្លួនថោក យកបទពីដើម​មក​ថត​សារថ្មីហើយ (ពិសេស ហង្សមាស) សូម​អាណិត​ស្រាវជ្រាវ​ចំណងជើង ទំនុកច្រៀង ឈ្មោះម្ចាស់សម្លេង ឬបើអាច ឈ្មោះអ្នក​សរសេរភ្លេង ដាក់បញ្ចូល​ឲ្យត្រឹមត្រូវផង តាមពិត​នោះមានគេ​ស្រាវជ្រាវឃើញច្រើន​ហើយ តែអស់លោក​គ្មាន​លុយ​បួន​​ដប់ដុល្លា ទិញពី​បណ្ណាគារ​មក​មើល​ក៏មិនដឹង ទើប​ចេះ​តែដាក់ចំណងជើង​ឲ្យខុស​នោះ នេះគេហៅថា ថោកជាន់ថោក។
បើ​អស់លោក​មានកំហឹង​នឹង​អត្ថបទនេះ សូមមើលកថាខណ្ឌទី២។
ចំណងជើង​បទថ្មីៗមួយចំនួន៖
  • ខ្លាចការពិត​ត្បិតមិនចង់បែក
  • ចាំអូនភ្លេចគេ ​ចាំបងប្រាប់ថាស្រឡាញ់
  • មិនហ៊ានប្រាប់ឲ្យបងស្អប់គេ
  • មិនចង់ឲ្យមានថ្ងៃស្អែកមកដល់
  • ធ្លាប់សន្យាហើយថាមិនធ្វើឲ្យអូនយំ
  • សុខៗគេសុំសង្សាវិញ
  • បើគ្មាននារីម្នាក់នោះបងស្នេហ៍អូនទេ
  • បើគ្មានគេបងនឹងស្រឡាញ់អូន
  • សុំមិនស្គាល់បងល្អជាង
  • បើបងស្នេហ៏អ្នកផ្សេងអូនធ្វើមិនបាន
  • ស្រឡាញ់មនុស្ស​ម្នាក់ខុសដែរឬ?
  • ហួសពេលដែលត្រូវ​បង​អើពើ
  • ដកចិត្តទុកសិទ្ធឲ្យគេថែអូន
  • ឈប់ទុកបងជាសង្សាអូន
  • ស្រឡាញ់អូនលែងខ្វល់ពីអារម្មណ៍អ្នកដ៏ទៃ
  • មិនហ៊ានស្រឡាញ់ព្រោះខ្លាចអូនឈឺចាប់
  • គ្មានបង អូនមានគេទៀតទេ
  • ព្រោះតែអូន បងក្បត់គេ
។ល។ គ្រប់ចំណងជើង សុទ្ធតែដូរអាច៍គ្នា។
បន្ថែម
  • បើកលុយ បើកលុយ
  • មកធើអី បើមកមិនផឹក
អានេះ រឹតតែចោលម្សៀតទៀត!
បានពីបង គូថខ្ចង

ស្នាដៃសម្តេច










ស្នាដៃសម្តេចតេជោ














ដីខ្មែរ ថៅកែ យួន

បឹងកក់ & បុរីកីឡា ឈឺចាប់




















តើខ្ញុំទៅដេកឯណា?



សំបុត្រ​របស់​​ម៉ាក់​ ​និ​​ង​ប៉ា​​​ ​A letter from mum and dad !!

កូនសម្លាញ់
ពេលប៉ា និងម៉ាក់ ចាស់ទៅ ពួកយើងសង្ឃឹមថាកូនៗ នឹងយល់ ហើយអត់ធ្មត់ជាមួយពួកយើង។
-ពេលពួកយើងចាស់ទៅ យើងស្តាប់មិនសូវលឺ សូមកូន ​កុំ​ថាឲ្យ​ប៉ា​ និង​ម៉ាក់​ ថាថ្លង់ទេហេ? សូមនិយាយម្តងទៀត ឬក៏សរសេរ​ ឲ្យពួកយើងមើល។ -សុំទោសកូនសម្លាញ់ព្រោះ ម៉ាក់ និងប៉ា ចាស់ហើយ ជង្គង់គ្មានកំលាំង  សូមកូ​ន​អត់​ធ្មត់​​ ហើយជួយលើកយើងឡើង ដូច​ដែល​ប៉ា​ និង​ម៉ាក់​ បានបង្រៀន​កូន​ដើរ​ កាលពីកូននៅតូចៗ ។
-តើកូនអាច ទ្រាំស្តាប់​សម្តីដដែលៗ​ របស់ពួក​យើងដូច​ចម្រៀង​ចាក់​វិល​ជុំ​បានទេ?  ប៉ា និងម៉ាក់ សង្ឃឹមថាកូន និងមិនធុញទ្រាន់ និងពួកយើងទេ។
កូនចាំបានទេ ដូចកាលកូននៅតូច កូន និងនិយាយដដែលៗរហូតទាល់តែបាន បើ​សិន​ជាកូនត្រូវការអ្វីមួយ។
-អូ! បើយើងទាំងពីធុំក្លិន នេះជាក្លិនរបស់មនុស្សចាស់ សូមកុំបង្ខំឲ្យពួកយើងងូតទឹក ពួកយើងរងាណាស់ តើកូននៅចាំទេ ម៉ាក់​ដេញ​ចាប់​កូនយូរ​ណាស់ ពេលកូននៅតូច ដើម្បីឲ្យកូនងូតទឹកបាន។
-នៅពេលកូនមានពេលទំនេរ តើកូនអាចនិយាយលេងជាមួយពួកយើងបានទេ? បើទោះជាតែ ២ ឬ ៣​នាទី ​​​ក៏គ្រាប់គ្រាន់ដែរ។ ប៉ានិងម៉ាក់សង្ឃឹមថា កូនមានការអត់ធ្មត់ ​ហើយអាច​កំដរពួក​យើង​រស់នៅឆាកជីវិត​ចុងក្រោយ​ របស់ពួកយើងដោយសប្បាយរីករាយ​ដូច​ដែលម៉ាក់ និងប៉ា រីករាយ​និងឃើញការលូតលាស់របស់កូន ប៉ា និងម៉ាក់ នៅមិនយូរទៀតទេ ពួកយើងចង់ចំណាយជីវិតចុងក្រោយយ៉ាងរីករាយ ជាមួយកូន​ជាទី​ស្រលាញ់។  ប៉ានិងម៉ាក់សុំទោស ដែលធ្វើឲ្យកូនពិបាក។

My Child,
When I get old, I hope you understand and have patience with me. When my hearing gets worse and i can’t hear what you're saying, I hope you don't call me "Deaf!" Please repeat what you said or write it down. I'm sorry, my Child....I'm getting older. When my knees get weaker,I hope you have the patience to help me get up. Like how I used to help you while you were little, learning how to walk. Please bear with me, when I keep repeating myself like a broken record, I hope you just keep listening to me.Please don't make fun of me or get sick of listening to me. Do you remember when you were little and you wanted a balloon?You repeated yourself over and over until you got what you wanted...... Please also pardon my smell. I smell like an old person. Please don't force me to shower. My body is weak. Do you remember when you were little? I used to chase you around because you didn't want to shower. And if you have spare time, I hope we can talk, Even for a few minutes. I hope you have the patience to take care of me during the last few moments of my life. I’m not going to last much longer, anyways. When the time of my death comes, I hope you hold my hand and give me the strength to face death. I am so sorry my child for giving you a hard time!

Monday, May 28, 2012

ការ​ទាមទារ​ឲ្យ​ដោះលែង​អ្នកបឹងកក់

ក្រហើយកូនច្រើនថែមទាំងភ្លើងឆេះផ្ទះទៀត

គួរអោយសង្វេចខ្មែរណាស់!
នេះហើយជាគោលនយោបាយកាត់បន្ថយអ្នកក្រទោះជាប់ឆ្នោតប៉ុន្មានរយដងទៀតក៏ដោយ
ក៏ភាពក្រីក្រនៅតែបន្តដដែល Sic
From  លោកចោរ ស្របច្បាប់

កំហឹង​ដល់ក​លែង​ខ្លាច​នរណា​ដេញ​កាប់​អតីត​ប្រពន្ធចុង​ឪពុក​ដល់​ក្នុង​ប៉ុស្ដិ៍ ធ្វើ​ឱ្យ​ប៉ូលិស​បះសក់

ខេត្ដ​ព្រះ​សីហ​នុ ៖ ទីស្នាក់ការ​ប៉ូលិសប៉ុស្ដិ៍​រដ្ឋបាល​ឃុំ​ជើងគោ​បាន​ញ័រ​កក្រើក​ភ្លាម​ៗធ្វើ​ឱ្យ​មន្ដ្រី​ប៉ូលិស​ព្រលឹង​ចុង​សក់​ដោយសារ​តែ​ស្ដ្រី​ម្នាក់​បាន​រត់គេច​ទាំង​ភ្នែក​នៅ​កញ្ចឹងក ខណៈ​បុរស​ម្នាក់​ដេញ​កាប់​នឹង​ពូថៅ ហើយសូ​ម្បី​តែ​រត់​ចូល​ដល់​ក្នុង​ប៉ុស្ដិ៍​ប៉ូលិស​ហើយ​ក៏នៅ​តែ​ដេញ​កាប់​ទៀត។ ទោះបីជា​បែប​ណាក្ដី​ជន​កំរោលចូល​ដេញ​កាប់​មនុស្ស​ដោយកំហឹង​ដល់ក​នោះ​ត្រូវ​បាន​ចាប់ខ្លួន ។បុរសជាប់ចោទពេលឃាត់ខ្លួន
ហេតុការណ៍​នោះ​កើតឡើង​កាលពី​ថ្ងៃទី​២៣ កុម្ភៈ វេលា​ម៉ោង​២និង​៤០​នាទី រសៀល​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​២ ភូមិ​ត្រ​ញំ​ង​មូល ឃុំជើងគោ ស្រុក​ព្រៃ​នប់ ។ លោក​នាង ណេ​ង អធិការ​ស្រុក​ព្រៃ​នប់​ឱ្យ​ដឹង​ថា បុរស​ឈ្មោះ ញ៉ុ​ក ស៊ុំ អាយុ​៣០​ឆ្នាំ បាន​ប្រើ​ពូថៅ​មានដង​ប្រវែង​ជាង​កន្លះ​ម៉ែត្រ ​ដេញ​កាប់​ស្ដ្រី ឈ្មោះ​ចាន់ ធី អាយុ​៤១​ឆ្នាំ រស់នៅ​ភូមិជាមួយ​គ្នា និង​ជា​អតីត​ម្ដាយចុង​របស់​គេ​។ ការ​ដេញ​កាប់​ពុំ​បង្ក​ឱ្យ​ការ​រង​របួស​ទេ ព្រោះស្ដ្រី​រូប​នោះ​បានរ​ត់ទៅ​ឱ្យ​ប៉ូលិស​ជួយ​ទាន់ ។
លោក​កែវ អន នាយ​ប៉ុស្ដិ៍​រដ្ឋបាល​ឃុំ​ជើងគោ​ដែល​ជា​អ្នក​លស់​ព្រលឹង​ ព្រោះតែ​ការដេញ​កាប់​មនុស្ស​ដល់​ក្នុង​ប៉ុស្ដិ៍​នោះ​ឱ្យ​ដឹង​ថា ស្ដ្រី​ឈ្មោះ​ចាន់ ធី ពី​មុន​ជា​ម្ដាយចុង​របស់​ជនជាប់ចោទ​តែ​បាន​ឈប់​ទាក់ទង​គ្នា​រយៈពេល​១​ខែ​មក​ហើយ ។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក្ដី មុនពេល​កើតហេតុ​ជនជាប់ចោទ​ឃើញ​ស្ដ្រី​អតីត​ជា​ម្ដាយចុង ​ជួប​ជាមួយ​ឪពុក​របស់​គេ​ក៏​ទាញពូថៅ​ដេញ​កាប់​តែ​ម្ដង។ ស្ដ្រី​អតីត​ម្ដាយចុងបាន​រត់​សំដៅ​ទៅ​ប៉ុស្ដិ៍​ប៉ូលិស ខណៈ​ក្នុង​ប៉ុស្ដិ៍នោះ​មាន​តែ​រូប​លោក​ដែល​ជា​នាយ​ប៉ុស្ដិ៍​ម្នាក់​ប៉ុណ្ណោះ​កំពុង​អង្គុយ​សរសេរ​របាយការណ៍ ។
លោក​ប្រធាន​ប៉ុស្ដិ៍​បន្ដ​ថា ទោះបី​ស្ដ្រី​នោះរត់​ចូល​ដល់​ក្នុង​ប៉ុស្ដិ៍​ឱ្យ​លោក​ជួយដោយក្រាបពួន​នៅ​ខាងក្រោយ​រូប​លោក​ក្ដី​ ជន​ជាប់ចោទ​នៅ​តែ​លើក​ពូថៅ​កាប់​ទៀត តែ​ពុំ​ត្រូវទេ​ធ្វើ​ឱ្យ​រូប​លោក​ភ័យ​ស្ទើរតែ​លស់​ព្រលឹងផង​ដែរ​។ ទោះ​យ៉ាងណា រូប​លោក​បាន​ឃាត់ខ្លួន​គេ​។ ជនជាប់ចោទ​ត្រូវ​បាន​បញ្ជូន​ទៅ​កាន់ការិយាល័យ​ព្រហ្មទណ្ឌ​ខេត្ដ​ដើម្បី​បញ្ជូន​បន្ដទៅ​កាត់ទោស​តាម​ច្បាប់​ពី​បទ​ប៉ុនប៉ង​សំលាប់មនុស្ស​មិន​បាន​សំរេច ៕

ហ៊ានដល់ក